Btw-regels voor handelen binnen de EU: dit verandert er voor u

Voor er een definitieve regeling voor het intracommunautaire handelsverkeer is ingevoerd, heeft Europa een aantal specifieke maatregelen vastgesteld, de zogenaamde „snelle vaststelling”. Die moet een aantal bepalingen harmoniseren die van toepassing zijn op het intracommunautaire handelsverkeer in goederen, de goederenhandel binnen de EU. Maar opgepast! Er worden nog andere btw-hervormingen doorgevoerd, met name op het gebied van de elektronische handel.

Versterking van de voorwaarden voor vrijstelling voor intracommunautaire leveringen

Aan de vrijstelling voor intracommunautaire leveringen worden nieuwe materiële voorwaarden toegevoegd. Vanaf nu kunnen intracommunautaire leveringen van goederen alleen worden vrijgesteld als aan alle volgende voorwaarden is voldaan:

De goederen worden naar een andere lidstaat vervoerd of verzonden
De afnemer moet voor BTW-doeleinden zijn geïdentificeerd in een andere lidstaat dan die van vertrek van het vervoer (e. btw-nummer in VIES)
De afnemer moet dit btw-nummer aan de leverancier meedelen.
De leverancier moet de transactie in zijn intracommunautaire listing overdragen, in tijd en zonder fouten.

Wat het bewijs van het vervoer betreft, is het Koninklijk Besluit nr. 52 aangepast en geeft het nu de volgende drie mogelijkheden om het vervoer vanuit België naar een andere lidstaat aan te tonen:

Een corpus van overeenstemmende handelsdocumenten
Twee documenten als bedoeld in Uitvoeringsverordening (EU) nr. 282/2011 van de Raad (artikel 45 bis)
Het document van bestemming (zie besluit EN 129.460 dd.01.07.2016) gecombineerd met de factuur voor vervoer, indien dit gebeurt voor rekening van de leverancier

Invoering van een bijzondere regeling voor voorraden op afroep

Een voorraad in het kader van een deposito-overeenkomst houdt in dat de leverancier, wanneer hij zijn voorraad in een andere lidstaat verzendt, op de hoogte is van de identiteit en het btw-nummer van de afnemer, die de mogelijkheid zal hebben om de eigendom van de goederen op een latere datum te verwerven.

Een dergelijke situatie impliceerde dat de transactie werd opgesplitst in een overbrenging die in de lidstaat van vertrek als een intracommunautaire levering werd beschouwd en naar een intracommunautaire verwerving in de lidstaat van aankomst, gevolgd door een plaatselijke verkoop. Dit vereiste voor de verkoper om in de lidstaat van bestemming voor BTW-doeleinden te worden geïdentificeerd.

Dergelijke transacties worden voortaan beschouwd als een intracommunautaire levering door de verkoper in de lidstaat van vertrek en een intracommunautaire verwerving door de koper waarvan bekend is in de lidstaat van aankomst, onder de volgende voorwaarden:

De verkoper en de bekende koper zijn belastingplichtigen die voor BTW-doeleinden geïdentificeerd zijn.
De verkoper is niet gevestigd in de lidstaat waar de goederen worden verzonden
De goederen worden naar een andere lidstaat vervoerd om vervolgens te worden aangekocht door de belastingplichtige aan wie de goederen worden verzonden.
De ontvanger van de goederen wordt in de lidstaat van inschrijving voor BTW-doeleinden geïdentificeerd.
De leverancier brengt het btw-nummer van zijn afnemer op de hoogte van zijn plaatsing op de lijst op het moment van verzending van de goederen.
Goederen moeten binnen 12 maanden na aankomst bij de begunstigde worden verkocht (tenzij zij binnen deze termijn zijn teruggekeerd en in het register worden gestort)
De verkoper en de ontvanger houden een passend register bij in hun land.

Vereenvoudiging van de toewijzing van vervoer in de loop van de kettingverkoop

De verkoop in de keten bestaat uit verschillende opeenvolgende leveringen van dezelfde goederen die van de eerste verkoper naar de laatste koper in een andere lidstaat worden vervoerd.

In een dergelijke regeling kan de vrijstelling voor de intracommunautaire levering slechts voor één van deze leveringen worden ingeroepen. Andere verkopen vinden plaats via plaatselijke leveringen die aan de BTW zijn onderworpen.

De moeilijkheid van een dergelijke regeling ligt dus in de juiste toewijzing van het vervoer wanneer het vervoer wordt verricht door een tussenpersoon in de keten. Een tussenhandelaar is een andere leverancier dan de eerste verkoper, die de goederen zelf of via een derde voor zijn rekening vervoert (dat wil zeggen. B bij ABC-verkoop).

Vanaf nu zal het vervoer worden toegerekend aan de tussenexploitant door middel van een vermoeden. Bijvoorbeeld, wanneer B de goederen vervoert in een keten van ABC-verkoop, zal het vervoer worden toegerekend aan de relatie tussen AB en AB.