In het volwassenenonderwijs, voorheen sociale promotie genoemd, begeleiden docenten mensen die hebben besloten terug te keren naar de schoolbanken.
Sinds kort heeft het onderwijs voor sociale promotie (Enseignement de Promotion Sociale) een nieuwe naam: voortaan spreken we van volwassenenonderwijs. Deze verandering, goedgekeurd door de Regering van de Federatie Wallonië-Brussel, heeft als doel de realiteit van deze scholen beter weer te geven. De leerlingen schrijven zich meestal op eigen initiatief in, vaak in het kader van een beroepsomscholing of een poging tot (her)integratie. Ardit, leraar Frans in het volwassenenonderwijs, kent de fijne nuances en uitdagingen van dit onderwijsveld. Hij deelde zijn ervaring met Beci.
Volwassen publiek, duidelijke verwachtingen
Het volwassenenonderwijs richt zich tot een zeer divers publiek, van 16 jaar tot ... geen leeftijdsgrens. De motivaties lopen uiteen: professionele omscholing, het verbeteren van de taalvaardigheid, het vinden van werk. “We geven les aan volwassenen die ervoor gekozen hebben om hier te zijn. Dat is heel anders dan verplicht onderwijs. De studenten leren omdat ze in staat zijn om te leren”, legt Ardit uit.
In zijn klassen verwelkomt hij mensen die snel, vaak in een noodsituatie, een opleiding willen volgen met specifieke doelstellingen. Hij begeleidt toekomstige talenten met uiteenlopende profielen. De docent benadrukt: “Velen willen zorgkundige of kinderbegeleider worden of in een rusthuis werken. Anderen willen gewoon beter kunnen functioneren in de Franstalige Belgische samenleving.”
Taalonderwijs en culturele integratie
Frans aanleren aan anderstalige volwassenen betekent niet alleen de doeltaal aanleren, maar ook wat Ardit de ‘tooltaal’ noemt: 'We leren Frans ... in het Frans, om Frans onder de knie te krijgen. Het is zowel technisch als menselijk. Het gaat om re-integratie, zelfstandigheid, het vermogen om in het Frans te leven en te werken."
De modules zijn kort, twee tot vijf maanden, en doelgericht. Het is geen kwestie van uitgebreid lesgeven of “grammatica aanleren om grammatica aan te leren”. Het is belangrijk om zich te concentreren op de essentie en prioriteit te geven aan de directe behoeften.
Taal is echter slechts een deel van het geheel. Interculturele uitdagingen zijn overal aanwezig. “In één klas heb ik soms wel tien verschillende nationaliteiten met hun eigen gewoonten en culturen uit de professionele wereld”, vertelt de leraar.
En dan is er nog die discrete, maar waardevolle voldoening: “Als een student na enkele maanden naar me toe komt om te vertellen dat hij of zij een job heeft gevonden. Natuurlijk weet ik niet zeker of dat dankzij ons is ... maar ik vind het leuk om te denken dat we een rol hebben gespeeld in dat traject.”
Daarnaast is volwassenenonderwijs ook een discrete, maar essentiële tool om in te spelen op de behoeften van de Brusselse arbeidsmarkt. Op dat vlak is Beci actief via zijn twee scholen voor permanente vorming: EPFC en CVO Semper, die jaarlijks bijna 30.000 studenten verwelkomen.
