Transautomobile, specialist in de export van wagens.Solvay, Leonidas, Agfa, Spa, Besix, Sabca … Al deze Belgische merken zijn in hun domein wereldberoemd. Maar daarnaast zijn er ook talrijke kleinere ondernemingen en familiebedrijven die bijdragen tot de internationale faam van de Belgische producten en diensten. Dit jaar exporteerde België voor meer dan 180 miljoen euro[1] tijdens het eerste kwartaal. Wie zijn die bedrijven die internationaal scoren? Drie portretten.
Transautomobile: wagens naar alle uithoeken van de wereld
Roger Engels (Transautomobile)
De in 1973 opgerichte Transautomobile specialiseerde zich oorspronkelijk in de verkoop van tweedehands wagens op de Belgische markt. Stichter Roger Engels begon echter al gauw te exporteren: “Naar aanleiding van de oorlog in 1975 zijn talrijke Libanezen zich in België komen vestigen. Ze hebben er snel de export van tweedehands wagens vanuit België ingepalmd”, vertelt hij. Om dit probleem te omzeilen en de vraag van sommige klanten tegemoet te komen, ontwikkelde Roger Engels dan de export van nieuwe wagens, voornamelijk naar Libanon en Afrika.
Doorheen de jaren breidde Transautomobile zijn aanbod aanzienlijk uit. Vandaag verkoopt het bedrijf niet alleen alle types van nieuwe en tweedehands wagens, maar ook speciale voertuigen (ziekenwagens, vrachtwagens, kranen, trailers, tractors …), landbouwmaterieel, generatoraggregaten en waterzuiveringstoestellen. De onderneming verkoopt bovendien wisselstukken voor deze voertuigen en staat in voor de logistiek om de goederen te verschepen. “Het is een ongewoon en veelzijdig beroep waar alles steeds in vraag moet worden gesteld. Het vereist ook veel luistervaardigheid om de behoeften van de klanten te begrijpen en in te willigen”, vertelt Roger Engels.
Transautomobile stelt als familiebedrijf een vijftiental mensen tewerk. De KMO is voornamelijk in opkomende landen actief. Ze ondergaat daarom de valutaschommelingen en de soms weinig stabiele politieke en economische situaties in de afzetmarkten. “Om deze redenen en om de risico’s zoveel mogelijk te beperken, werken wij momenteel in meer dan 100 landen overal ter wereld”, aldus de stichter. “Wij bevoorraden klanten in de ganse wereld in functie van de behoeften en de kansen die we tegenkomen.”
Roger Engels heeft vandaag het roer overgelaten aan zijn zoon Alexandre, maar blijft bestuurder. Hij kijkt in de toekomst met vertrouwen tegemoet: “Dankzij ons goed gevuld adressenboekje, onze deskundigheid en onze soepelheid ben ik ervan overtuigd dat onze onderneming altijd een rol zal vervullen en kansen zal kunnen grijpen op bepaalde markten of bij de klanten.”
Distri-Brands: de codes doorbreken voor een unieke positionering
Lionel Wajs en Nicolas Boreque richtten in 2010 Distri-Brands op. Het bedrijf specialiseert zich in de creatie en distributie van mode-accessoires onder licentie. De firma focust bovendien op schrijfbenodigdheden en luxe-papierwaren. Ze werkt samen met merken als Hugo Boss, Cerruti 1881, Nina Ricci e.a. “Onze taak bestaat erin nieuwe productgamma’s te ontwerpen, te ontwikkelen, te produceren en te verdelen voor de merken die onze partners zijn”, vertelt Lionel Wajs. “Het is een bijzonder traditiegebonden markt waarvan we de codes doorbreken met een aanbod van uitgesproken designproducten. Deze unieke positionering laat ons toe om snel op deze markt te groeien”, aldus Nicolas Boreque.
Nicolas Boreque (links) en Lionel Wajs, de oprichters van Distri-Brands.
Bij de oprichting was Distri-Brands voornamelijk in Frankrijk en in de Benelux actief. “Op die manier konden wij onze processen uittesten en bijsturen.” Mettertijd is Distri-Brands geleidelijk gaan uitbreiden naar andere Europese landen, gevolgd door Japan, Australië, de Verenigde Staten, Indonesië enz. Het in 2015 gesloten partnerschap met Hugo Boss heeft de onderneming een ware boost gegeven. Ze is vandaag in 60 landen doorheen de wereld actief en beschikt over duizenden verkooppunten. De Europese landen (Benelux, Frankrijk, Groot-Brittannië, Portugal, Italië, Duitsland …) zijn wel heel sterk aanwezig in de omzet van Distri-Brands. “De geografische nabijheid en de gunstige regelgeving van de Europese eenheidsmarkt vergemakkelijken de handel”, stelt Lionel Wajs, al geeft hij toe dat de Arabische Emiraten en Australië eveneens zeer goede klanten zijn.
Distri-Brands verkoopt deze producten in gans de wereld dankzij een internationaal netwerk van verdelers. “Dit netwerk hebben wij stapsgewijze verbreed volgens zeer strenge criteria. De winkels die onze producten verkopen, hebben een zeer strenge selectie doorstaan. Wij controleren ook zeer nauwgezet de presentatie van onze producten in de verkooppunten en de publiciteit die zij in deze landen krijgen. Onze verdelers moeten zeer nauwgezette richtlijnen volgen omdat de merken die wij vertegenwoordigen enorm veel belang hechten aan hun imago”, verduidelijkt Nicolas Boreque. De twee oprichters vinden dit werk boeiend en soms plezierig omdat ze zich constant moeten aanpassen aan de volkstradities en gewoontes van hun klanten. “Tijdens de opening van onze verkooppunten in Korea hebben we bijvoorbeeld samen met onze lokale partners aan een karaoké moeten deelnemen. In dat land is dit een traditie.”
In de komende maanden en jaren hoopt Distri-Brands zich in andere landen met een veelbelovende markt te vestigen, namelijk Oost-Europa, Mexico en Azië. “Tegen het einde van het jaar openen we ook onze eerste verkooppunten in China”, verklapt Nicolas Boreque. “Wij wensen er de referentie bij uitstek te worden voor schrijfbenodigdheden en luxe papierwaren.”
Maison Dandoy: koekjes in sushiland
Maison Dandoy: bijna 190 jaar typisch Brusselse koekjes.
De in 1829 opgerichte Maison Dandoy staat beroemd voor haar speculaas, brood van de gracht en wafels, die ze verkoopt in de winkel van de Boterstraat (waar ze sinds 1858 is gevestigd) en in zes andere verkooppunten in het centrum en het zuiden van Brussel. Nagenoeg 190 jaar en zeven generaties na de oprichting, staat dezelfde familie Dandoy nog steeds aan het hoofd van het koekjesbedrijfje, zonder ooit te hebben toegegeven aan de lokroep van industrialisatie. De zaak staat vermeld in alle reisgidsen over Brussel. Toch is de Maison Dandoy slechts sinds het einde van de jaren 90 ook internationaal actief. “Onze eerste buitenlandse klant was Frankrijk”, herinnert zich bestuurder Bernard Helson. “Wij zijn begonnen met enkele verkooppunten in prestigieuze locaties in Parijs. Denk maar aan Mariage Frères en de Galeries Lafayette. Beetje bij beetje hebben wij onze markten internationaal uitgebreid. Wij beschikken vandaag over een vijftigtal verkooppunten zowat overal in Frankrijk, Engeland, Spanje, Italië en Duitsland.”
In 2010 werd de Maison Dandoy door de Japanse onderneming C’Select benaderd om de producten ook in Japan te verkopen. Zo werd in 2012 een Maison Dandoy Flagship Store in de grootste shoppingcenter van Tokio ingehuldigd. “Onze meest verkochte producten daar zijn de wafels en koekjes die we hier in België vervaardigen. Een eerste fase voorziet een samenwerking over zeven jaar”, vertelt Bernard Helson. Voor de opening van de boetiek in Japan werd trouwens in een lokale tempel een plechtigheid georganiseerd rond dit ‘beroepshuwelijk’.
Bernard Helson (Dandoy)
Wegens het succes kreeg de Maison Dandoy een gelijkaardig verzoek uit Zuid-Korea, waaraan de onderneming momenteel nog geen gevolg heeft gegeven. “De ambachtelijke productie van onze koekjes is voor ons van fundamenteel belang”, verklaart de bestuurder. “Meer export zou ons verplichten veel meer te reizen om de gebruikte grondstoffen, het productieproces en de verpakking te controleren. Laten we niet vergeten dat wij een klein familiebedrijfje zijn. Mede daarom zijn wij niet bereid andere internationale partners te vinden.” Moest de Maison Dandoy zich internationaal blijven uitbreiden, dan zou ze, volgens Bernard Helson, in zee moeten gaan met grotere partners en nieuwe productieprocessen uitdenken. “Wij willen onze producten noch industrieel produceren, noch diepvriezen. En we zijn bovendien bijzonder gehecht aan ons imago. Vandaag geven wij de voorkeur aan onze historische markten
[1] Gegevens uit het verslag van de Kamer van Buitenlandse Handel
