Ook in de bedrijfswereld heeft de topsport een rol te spelen
Sommige bedrijven stonden aan de wieg van professionalisme in de sport. Dat geldt voor wielrennen, boksen, golf en voetbal. Een bekend voorbeeld bij onze zuiderburen is Jean-Pierre Peugeot, aan wie we in 1932 het ontstaan van een beroepsvoetbalkampioenschap te danken hebben. In 1929 creëerde hij een professioneel team en bouwde hij het La Forge stadion in het midden van zijn fabrieken. Via zijn team wilde Jean-Pierre Peugeot zijn bedrijfsmerk opwaarderen en zijn arbeiders gezond vermaak bieden.
In het begin van de jaren dertig stelde de heer Peugeot, na onderhandelingen met de Franse voetbalbond, een beroepskampioenschap in.
Sport en onderneming, voor het algemeen belang
Sport en bedrijfsleven dichter bij elkaar brengen? Vandaag lijkt zoiets vanzelfsprekend. Toch kwam de bokssport daar tot voor kort weinig aan bod. De ommezwaai is nu spectaculair: sommige bedrijven hebben heel snel het voordeel van boksen ingezien voor hun human resources.
De training van de sporter focust op de ontwikkeling van 4 troeven: snelheid, uithoudingsvermogen, weerstand en kracht. Daarbij komt nog de beheersing van de technieken die specifiek zijn voor elke discipline. Die vallen onder twee hoofdcategorieën: beheersing van de gebaren (technieken) en beheersing van situaties (tactiek).
De technieken hebben eerder te maken met het lichamelijke, terwijl de tactiek zicht vooral op het mentale richt.
Boksen bevordert cohesie en prestaties
Laten we afstand nemen van vaak simplistische clichés uit films of van de beperkende of zelfs fantasmagorische visie op de bokssport. De zogenaamde “edele kunst” of “schermkunst met de vuisten” is waarschijnlijk een van de weinige sporten ter wereld die zeer hoge eisen stellen op het gebied van nauwgezetheid, moed, strategie, constante concentratie en zelfoverwinning, op straffe van onmiddellijke en onomkeerbare sanctie. Bedriegen is bij die sport onmogelijk omdat de sporter met zichzelf en zijn eigen beperkingen wordt geconfronteerd.
Boksen bewijst nu zijn waarde in bedrijven op uiteenlopende gebieden als opleiding, verbetering van de zelfachting, leiderschap en teamcohesie. Een bijzonder effectief instrument, dus.
Ook in de bokssport geldt de regel van eerbied voor de tegenstander. Specifiek is wel dat je op ongeveer een meter afstand de tegenstander constant recht in de ogen kijkt. Het doel van de opleiding is echter niet om de ander knock-out te slaan, maar om op hem te vertrouwen om vooruitgang te boeken. Dat geldt uiteraard ook voor de tegenstander. Een coach zonder leerlingen is gewoon een beoefenaar. En een leidinggevende zonder medewerkers vertegenwoordigt in feite … niets!
Deze sportgerichte aanpak bevordert een verantwoorde en transverse visie op menselijke relaties, om mensen een andere plaats in het bedrijf te geven. Deze visie grijpt de macht om ze beter te verdelen. In tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd, stimuleert de bokssport socialisatie door een afwisseling van demonstraties, besprekingen, correctie van technieken en gedachtewisseling. Via deze invalshoek moeten de medewerkers werken aan besluitvorming, het kanaliseren van emoties en groepsmanagement. Op de ring beoordeel je de tegenstander op een andere manier. Dit geldt ook voor de manier waarop we naar de omgeving kijken. Met dit in het achterhoofd integreren we een strategie die zich aanpast aan opkomende moeilijkheden. De hefbomen van de besluitvorming zijn in een bedrijf dezelfde. Alleen gebeuren evaluatie en besluitvorming veel sneller en effectiever in de bokssport.
Het is niet de bedoeling om van medewerkers boksers te maken. Haal ze uit hun dagdagelijkse context en plaats ze op een boksring. De meesten van hen zullen met zichzelf geconfronteerd zijn én verrast door hun eigen reacties en aanpassingsvermogen in een zogezegd vijandige en alvast onbekende omgeving.
Ze leren de ander te zien onder een andere invalshoek en hem te respecteren voor wat hij is, niet voor zijn functie. Op die manier leren medewerkers hun professionele relaties beter samen te beleven.