Amfibilisering

11 februari 2019 door
BECI Community

Praten leidt tot actie. Voor zover het concept samenhangend en zinvol is, kan het een beweging teweeg brengen. Een collectieve mobilisatie begint bij één persoon. De afschaffing van slavernij begon met 10 mensen. Zodra een kritische massa wordt bereikt, verlaten de goden het Olympus. Dan begint de politieke actie, die erin bestaat de problemen in de samenleving effectief op te lossen.

“Doe goed, beetje bij beetje, waar je bent. Al deze kleine stukjes goed, eenmaal bijeen gebracht, zullen de wereld veranderen.”

Desmond Tutu

In een context van economische crisis, technologische omwenteling, klimaatverandering, verstoord evenwicht en sociale onrechtvaardigheden vindt iedereen zijn eigen reden tot verontwaardiging. Zich verzetten betekent niet willen aanvaarden. Het betekent engagement in naam van de eigen verantwoordelijkheid als mens. De meest verschrikkelijke houding is onverschilligheid. Neutraliteit is moordend. Om het ondraaglijke te zien, moet je wel eerst je ogen openen voor de wereld. En daarna ga je kiezen hoe je optreedt.

NGO’s, verenigingen en andere stichtingen spelen nu een belangrijke rol in onze samenleving omdat ze actief en efficiënt zijn. Ze versterken de Staat die onmogelijk een structureel antwoord kan bieden aan alle behoeften. Ze geven gevoeligheid aan het leven in onze maatschappij. Aan geëngageerde mannen en vrouwen bieden ze een nieuwe betekenis in het leven, dankbaar werk, vervulling en ontplooiing. Zij zijn fundamentele economische partners, net als de klassieke actoren in de privé of overheidssector.

Zelfs het ondernemerschap, nochtans de economische motor bij uitstek, mobiliseert non-profit actoren.

De reden hiervoor is dat de ondernemer een lijdensweg aflegt, wegens de complexe, onzekere en veranderende wereld waarin hij leeft en waarin prestaties al snel kunnen omslaan in mislukking. Creëren, vooruitgaan, zich redden, zich ontwikkelen of falen en opleven, dit alles is een leertraject. Met successen ga je vooruit, maar met mislukkingen ga je groeien.

We zien een vermenigvuldiging van voordrachten van ondernemers die hun eigen mislukkingen bestuderen en willen delen om dan toch succes te boeken (FailCon, Fuckupnights, Failing Forward). Onze samenlevingen evolueren om ook de mentaliteit te veranderen. Ze zijn bijna klaar om over te gaan tot actie. Franse verenigingen als ’60.000 Rebonds’, ‘Second Souffle’ en onlangs ‘Les Rebondisseurs’ en ook de Brusselse Kamer van Koophandel Beci hebben programma’s opgezet om het ondernemerschap van de tweede kans te stimuleren. De beweging is wakker geschoten en mobiliseert steeds meer spelers die economische en menselijke waarden creëren.

 

Actie gaat ook gepaard met het vinden van oplossingen voor de problemen van oplevende ondernemers. Denk maar aan toegang tot krediet, de tienjarige registratie bij de Nationale Bank, aanwervingsproblemen in verband met vooroordelen over faillissement, de administratieve traagheid van de Ondernemingsrechtbank, de collectieve schuldenregeling, het gebrek aan centralisatie van de informatie, selectiecriteria bij Actiris, noem maar op.

“Een baan vinden bij een werkgever is op zich al niet gemakkelijk. Maar nieuw leven inblazen in een ondernemersactiviteit is nog moeilijker. De bank waarmee ik contact had opgenomen, toonde belangstelling bij de analyse van mijn project, maar het dossier liep op de klippen zodra ik vertelde dat ik failliet was gegaan.”

Rebecca

 

Oplevende ondernemers hebben behoefte aan hulp, altruïsme, samenwerking, wijsheid, welwillendheid, hoop en vertrouwen. Factoren van de economie, zowel overheid als privé, kunnen hiertoe bijdragen door het aanbieden van infrastructuur, uitrusting, lokalen, diensten, netwerken, tijd, re-integratiemissies, banen en financiering. Onze samenlevingen vorderen dankzij mannen en vrouwen die zich niet laten meeslepen door inertie.

 

Hebt u ooit al gehoord van het fenomeen van de kikker en kokend water? Heel eenvoudig: plaats een levende kikker in een pot met kokend water. De kikker springt er zo snel uit dat je hem in het gezicht kunnen krijgen. Maar als je de kikker in een pan met koud water plaatst en je brengt het water geleidelijk aan de kook, zal het dier niets opmerken en zich laten sterven.

Vervang de kikker door de samenleving, en het kokende water door collectieve verarming. Dit is amfibilisering.

 

 

BECI Community 11 februari 2019
Deel deze post
TAGS 
Archiveren