Getuigt deze stelling van gelukzalig enthousiasme? Stel u voor: opgetogen zijn omdat een controleur je komt lastigvallen voor twee of drie ontbrekende bewijsstukjes of enkele boekingen die niet volledig kloppen! Dat soort onnozelheden kan je missen als kiespijn, denkt u misschien. Ook zonder dit gedoe loopt alles even vlotjes … Tja. Toch moet u weten dat een onafhankelijke controle een bloeiende 100-jarige onderneming met veel werknemers en klanten van een spectaculair faillissement kan redden. Dat is de werkelijkheid. Voor een betrekkelijk beperkt bedrag vermijdt u dat het bedrijf brutaal schipbreuk lijdt, zoals de Titanic.
Uitleg? Het volstaat dat een van de vennoten zich in de kassa gaat bedienen en de bedragen op zijn eigen bankrekening boekt. Als die persoon instaat voor de boekhouding en de onderneming geen beroep doet op externe controle, kunnen deze oneerlijke vennoot en de wellicht gigantische verduisterde bedragen aan de waakzaamheid van de andere vennoten ontsnappen. En vroeg of laat gebeurt het: insolventie. Het schip loopt onder water. Dit is het begin van het einde. Het orkest speelt en het schip zinkt. De vervalsing van documenten en de verduistering van activa hebben de romp van de onderneming zwaar getroffen. Het wordt een economische en tegelijk een menselijke ramp, met zware verliezen en vele slachtoffers. Dit alles had nochtans kunnen worden vermeden met een voorzorgmaatregel: de controle van de boekhouding door een externe en onafhankelijke boekhoudkundige. Een ijsberg kan het stoerste schip de diepte insturen.