Frédéric Rouvez : “Stop kunnen zeggen terwijl je zin hebt om verder te gaan”

6 maart 2019 door
BECI Community

In het maartnummer van uw magazine Brussel Metropool hebben 14 bedrijfsleiders ermee ingestemd om deel te nemen aan de vragenlijst van Giles Daoust (en ook aan de tekenkunst van Pierre Kroll!).

Frédéric RouvezMedeoprichter van de hoogkwalitatieve fastfood-restaurants Exki   

 

Het “doorslaggevende ogenblik” in uw beroepsleven? 

9 januari 2001, de opening van het eerste verkooppunt, aan de Naamse Poort. Ik had toen net een geweldige baan opgegeven om Exki in het leven te roepen. Een CFO zei tegen mij: “Je bent gek om alles voor een sandwich te laten varen. Koop een schort en begin thuis wat te koken”.  

 

Uw grootste succes in het beroepsleven? 

Het succes bij de opening van het eerste restaurant. We waren enorm ongerust. Maar we realiseerden 114.000 Belgische frank aan inkomsten, meer dan we ons hadden kunnen voorstellen. 

 

Uw grootste tegenslag?

Exki in de Verenigde Staten. De uitdaging was toen ‘stop’ te kunnen zeggen, terwijl we vooral naar ‘nog’ hunkerden. De mislukking was vooral te wijten aan het cultuurverschil op de Amerikaanse markt. Stel je voor: een leverancier die zijn prijzen van de ene dag op de andere verhoogt, volatiele werknemers, een eigenaar die ons vraagt 1 miljoen dollar op een Amerikaanse bankrekening te storten, buitensporige marktprijzen, gebrek aan vertrouwen en loyaliteit … Dat konden wij niet aan. 

 

Wat is uw super-troef? 

Het vermogen om in een team te werken: wij zijn een van de weinige bedrijven die na verloop van tijd nog twee medeoprichters aan het roer hebben.  

 

Uw grootste zwakte? 

Dat we met z’n tweeën zijn. Paradoxaal genoeg is onze kracht ook onze zwakte. Twee mensen aan de top, dat zorgt voor extra moeilijkheden en complexiteit. Wij zijn erg verschillend. Meestal zitten we op dezelfde golflengte, maar soms niet. 

 

Als u dit alles niet had verwezenlijkt, wat voor werk had u dan graag gedaan? 

Als kind wilde ik wetenschapsfilosoof worden. Maar op 17-jarige leeftijd wilde ik later een eigen bedrijf oprichten. Ik heb dan ook het uiterste gedaan om dit te bereiken.  

 

Waar haalt u inspiratie uit? 

Uit de kunst. Het vermogen om te creëren en te innoveren fascineert mij. De meeste kunstenaars die ik bewonder, zoals David Hockney, zijn zelf grote deskundigen in de kunstgeschiedenis. Vandaag heeft iedereen het over ontwrichting of disruptie: in de zakenwereld, onder hedendaagse kunstenaars, tussen generaties … Ik hecht daar geen geloof aan. De wereld breekt constant met zijn verleden. 

 

Uw favoriete boek? 

Het werk van Balzac, zo ongelooflijk krachtig. Ik lees veel, maar steeds filosofie of literatuur. Boeken over zakendoen en bedrijfsbeleid spreken mij weinig aan. 

 

Wat is uw favoriete plek in Brussel? 

Vini Divini, een restaurantje waar amper 27 klanten binnen kunnen. Ik ga aan de toog zitten, vlak tegenover de chef, en wij vinden recepten nieuw uit. 

 

Uw stelregel, uw favoriet citaat?

“Ze zijn mislukt omdat ze niet met een droom zijn begonnen” (William Shakespeare). 

BECI Community 6 maart 2019
Deel deze post
Archiveren